Θρίαμβος!

Θριαμβέψαμε.
Ντυθήκαμε Καίσαρες και φορέσαμε χλαίνες.
Το πλήθος είχε γυρισμένα απο το πάθος μάτια
και μαλλιά ακούρεφτα.

Γλεντήσαμε.
Ήπιαμε κόκκινο κρασί και φάγαμε καρπούζι.
Η πόλη γέμισε σημαιούλες που ανέμιζαν
μισόσκιστες στο ζεστό απόγευμα.

Μεθύσαμε.
Καναμε έρωτα με τράγους και σκυλιά.
Οι δρόμοι γέμισαν υγρά μυρωδάτα
και ήχους μανίας θεϊκής.

Μα εκείνος
καιγόταν μονάχος.
Καταμόναχος.

Έξοδος Σωτηρίας

Κάπου
εκεί
βρίσκεται
η πόρτα
που
κάποτε
θα πέρναγες
κι ειν' ανοιχτή
ακόμα,
να ξες.

Το Όνειρο

Κι όταν θα παίζω με φωτιές
θα είσαι ο Προμηθέας
να δίνεις στη φωτιά ζωή
με τα κοράκια πλάι
κι όταν εκείνα σε τρυπάν
εγώ θα σε γεμίζω
εγώ θα σε γεμίζω.

Άτιτλο

                                 Σε παράλληλα σύμπαντα 
                    οι άνθρωποι χαμογελούν σε κόρες
       που εγώ αποβάλλω 
απ’ το σώμα
    κάθε φορά 
σαν ξεπλένω τα υγρά σου.