Saturday, December 17, 2011


Lilith III (or Belly-button gods)

It is a land,
not a name.
Out of it sprang the gods,
the minor ones,
the ones that tickle babies while they sleep,
that make you forget where you put your keys,
and the ones that make you find them.

It is a weird sort of god-kind
that never requires adoration
or sacrifice.
They’re the sheep called for slaughter,
and the knife-thrust.

They never pass judgement,
though they laugh at catastrophes,
probably causing them while asleep,
(the opposite of volcanoes).

But if you believe in them they die,
unlike other, Major gods,
because they hate it when you find them.
They’re playing this hide-and-seek
so, obviously, you look for them,
like the keys.

But they’re not on the kitchen table
(the gods).
They’re not in the closet
nor inside you.

They're right there,
on top of the belly button,
pressing it shut 
so you don't bleed to your untimely death.


Wednesday, December 14, 2011

Νύχτα


Μυρίζει απότομα τούτη η νύχτα 
τ’ όνειρό σου
(μου ψιθυρίζει)
Στην άλλη μου ζωή 
θα γίνω φως σου.

Tuesday, November 29, 2011

Το Τελευταίο Ποίημα

                                          στην Anne Sexton

 Ήταν δεν ήταν το τελευταίο ποίημα
 Εσύ το ‘γραφες με μικρά
 Βήματα, προσεχτικά μην πατήσεις το θεό
 Και χαλάσει.

Wednesday, October 12, 2011

Θρίαμβος!

Θριαμβέψαμε.
Ντυθήκαμε Καίσαρες και φορέσαμε χλαίνες.
Το πλήθος είχε γυρισμένα απο το πάθος μάτια
και μαλλιά ακούρεφτα.

Γλεντήσαμε.
Ήπιαμε κόκκινο κρασί και φάγαμε καρπούζι.
Η πόλη γέμισε σημαιούλες που ανέμιζαν
μισόσκιστες στο ζεστό απόγευμα.

Μεθύσαμε.
Καναμε έρωτα με τράγους και σκυλιά.
Οι δρόμοι γέμισαν υγρά μυρωδάτα
και ήχους μανίας θεϊκής.

Μα εκείνος
καιγόταν μονάχος.
Καταμόναχος.

Monday, October 10, 2011

Έξοδος Σωτηρίας




Κάπου
εκεί
βρίσκεται
η πόρτα
που
κάποτε
θα πέρναγες
κι ειν' ανοιχτή
ακόμα,
να ξες.

Το Όνειρο

Κι όταν θα παίζω με φωτιές
θα είσαι ο Προμηθέας
να δίνεις στη φωτιά ζωή
με τα κοράκια πλάι
κι όταν εκείνα σε τρυπάν
εγώ θα σε γεμίζω
εγώ θα σε γεμίζω.

Sunday, October 2, 2011

Άτιτλο

                                 Σε παράλληλα σύμπαντα 
                    οι άνθρωποι χαμογελούν σε κόρες
       που εγώ αποβάλλω 
απ’ το σώμα
    κάθε φορά 
σαν ξεπλένω τα υγρά σου.

Thursday, September 29, 2011

Το Κρεβάτι της Ιοκάστης


Θέλω ν’ αγγίξω την τελευταία λευκή τούφα σου
Να την κρατήσω σφιχτά στα χέρια μου
Να γίνει στάχτη
Ωχρή που τη φυσάς και γίνεται χιόνι στο πάτωμα
Νερό στη βρύση
Σκιά στον τοίχο
Από ανθρώπους δυο
Ματιά τυφλού θολό γαλάζιο
Θάλασσας παγωμένης, ανέραστης εδώ και χρόνια
Πίσω απ’ τις ρυτίδες που κρύβουν τον ήλιο
Τον ήλιο που ‘βγαινε απ’ τ’ ανατολικά
Πιο ανατολικά, νότια, κι άλλο νότια
Μέχρι που η κατάρα της ερήμου να σώσει το γένος
Για να το σκοτώσει ανθρώπου χέρι
Λαμπρό χέρι, θερμό, χαραγμένο προσεχτικά σαν με σουγιά
Στο σταρένιο δέρμα
Δέρμα θεού, αθάνατο, σε πέτρα δεμένο
Σμιλεμένη εντολή αμαρτίας
Σε κρεβάτι νυφικό.


Tuesday, September 20, 2011

Οδοφράγματα ΙΙ

                                


                           στον  Theodor

Πολλαπλασιάζουμε ανάσες
τετραγωνίζοντας αριθμούς
σε δούρειους κύκλους

Κανένα κενό μεγαλύτερο της πατρίδας
Παραστάτες σε επετείους καλικαντζάρων
Ασθμαίνουμε στους πάγους των καρδιακών μας επεισοδίων

Μουδιάζεις πίσω από το σκοτάδι του χειμώνα
που αναμετρά το μπόι του
με το πάθος σκιερών αυλών

Άταχτα όνειρα
σε λευκούς τοίχους

Θα σκύβουμε νωχελικά
στον παλιό δειλό σας κόσμο

κι όπως πάντα
θα γευόμαστε το φόβο
στα οδοφράγματα
της παρθενικής μας ραφής.

Sunday, September 11, 2011

ευτυχισμένες μέρες, ω!

Θα μπω σε μια γούρνα με άμμο
παρέα με τα μπιχλιμπίδια μου.










θα μιλώ σε πρόσωπα που δε φαίνονται
και δε θα φαίνομαι κι εγώ.
εκεί δε θα μ' αγαπά κανείς
και κανείς δε θα με αφήνει.

Wednesday, August 31, 2011

Το ξερα

Το 'ξερα πως κάποτε θα ερχόταν κι ο Σεπτέμβρης.
Είχε αρχίσει να μυρίζει απο ώρα το φθινώπορο
Κι η μπόρα έδινε ρυθμό στα μαύρα σύννεφα
να πενθούν το καλοκαίρι που χάθηκε.

Wednesday, August 10, 2011

Πρωινά απογεύματα

Όχι όταν ξυπνάς και είναι απόγευμα.
Όταν ξυπνάς πρωί και ο ήλιος έχει ήδη δύσει.

Wednesday, August 3, 2011

Αύγουστος

Ο Αύγουστος δε θα 'πρεπε να 'ναι μήνας. Μέσα απο τις φλόγες του ξεπετούν οι δράκοι.

Friday, July 29, 2011

μετά τα καλοκαίρια

Κάποτε θα καταλάβουμε γιατί πρέπει να αναπνέουμε με το στόμα ολάνοιχτο.
Και η ανάσα να γίνεται κρύσταλλο στο χιόνι.

Old flames

Οσο πιο παλιό είναι το flame σου, ή που θα χει γίνει πέτρωμα ή stardust

Thursday, July 28, 2011

Κάθε καλοκαίρι

Κάθε καλοκαίρι ένας καινούριος ήλιος γεννιέται. Και το χειμώνα παγώνει απο τη μοναξιά